از آن جهت که گاها طرفین نمی پذیرند که رای دادگاه بدوی مطابق قانون صادر شده است و یا ایراد و نقصی در آن تشخیص می دهند ، ترجیح می دهند که نسبت به آن در دادگاه تجدید نظر تقاضای تجدید نظر خواهی کنند . تجدید نظر خواهی از رای دادگاه بدوی ممکن است به صورت تجدید نظر خواهی از رای دادگاه حقوقی یا تجدید نظر خواهی از رای دادگاه کیفری باشد .
رای دادگاه بدوی پس از تقاضای تجدید نظر خواهی ظرف مهلت بیست روزه ، این بار به جای دادگاه بدوی ، در شعبه دادگاه تجدید نظر ، با ارائه دادخواست تجدید نظر و نه با ارائه نمونه فرم دادخواست بدوی ، مورد رسیدگی مجدد قرار گرفته و در صورت وجود یکی از جهات تجدید نظر خواهی ، ممکن است رای دادگاه بدوی یا نخستین نقض شود .
البته اگر رای دادگاه بدوی به صورت غیابی صادر شده باشد ، محکوم علیه می تواند ظرف مهلت بیست روز نسبت به آن اعتراض کرده و دادخواست واخواهی بدهد . پس از تقاضای واخواهی ، خود شعبه بدوی که حکم غیابی صادر کرده است مجددا با حضور شخص به دعوا رسیدگی کرده و حکم مقتضی صادر می کند .
برخی از آرای صادر شده توسط دادگاه ها که از شعب و ساختار دادگاه بدوی صادر شده اند نیز اگر در مهلت مقرر مورد تجدید نظر خواهی یا واخواهی قرار نگرفته باشند ، قابلیت فرجام خواهی دارند ؛ مانند رای دادگاه بدوی که خواسته آن بیش از مبلغ بیست میلیون ریال باشد ، برخی احکام دادگاه بدوی راجع به اصل نکاح ، فسخ نکاح ، طلاق و همچنین احکام غیابی صادر شده در دعاوی مالی قابلیت فرجام خواهی دارند .
اعاده دادرسی نیز که در واقع نوعی رسیدگی مجدد توسط مرجع صادر کننده حکم دادگاه بدوی محسوب می شود ، در برخی موارد امکان پذیر است که در مفاد حکم نخستین یا بدوی تضاد وجود داشته باشد ، حکم بیشتر از خواسته صادر شده باشد ، اسناد و مدارک جدیدی به دست آمده باشد و مواردی از این قبیل .