اینکه ضامن جهت پرداخت بدهی دین مورد ضمانت، مال‌ دار باشد، شرط صحت عقد ضمان نیست و موجب بطلان عقد نمی‌شود اما شرط لزوم آن می‌باشد. بعبارت دیگر اگر مضمون ‌له بعد از انعقاد عقد ضمان متوجه شد که ضامن ورشکسته است، می‌تواند آن را فسخ و به مضمون‌ عنه رجوع نماید.

این خیار تخلف از شرط است و اعمال آن فوری نیست و چنانچه قبل از آنکه مضمون ‌له عقد ضمان را فسخ کند، ضامن مال‌دار شود، دیگر او حق فسخ نخواهد داشت. لازم به ذکر است که مال‌دار بودن ضامن به معنای ثروتمند‌ بودن او نیست بلکه اگر شخصی توان پرداخت بدهی مورد ضمانت را داشته باشد، به او مال‌دار می‌گوییم؛ هر چند او از نظر عرف جامعه فقیر باشد.