مطابق قانون ثبت احوال، مصوب سال 1355، فوت هر شخص، همانند تولد وی باید به ادارات سازمان ثبت احوال کشور، اعلام شده و مطابق مقررات قانونی، به ثبت برسد. مهلت اعلام فوت، 10 روز از تاریخ مرگ متوفی بوده و ‌روز فوت و تعطیل رسمی بعد از آخرین روز، داخل در این مهلت 10 روزه، محاسبه نمی شوند.

با اعلام فوت فرد، به ثبت احوال، گواهی تحت عنوان گواهی فوت، صادر شده که در آن، اطلاعاتی همچون، نام و نام خانوادگی متوفی، شماره شناسنامه و علت مرگ وی قید می گردد. به علاوه، شناسنامه وی نیز باطل شده و مهر مخصوص این امر، در شناسنامه او، درج می شود.

سوالی که در رابطه با وظیفه اعلام فوت و انجام مراحل باطل کردن شناسنامه متوفی، مطرح می شود، این مساله بوده که آیا عدم اعلام فوت، همچون عدم اعلام تولد، جرم بوده و اینکه آیا جرمی تحت عنوان جرم عدم ابطال شناسنامه متوفی، در قوانین کشور ما پیش بینی شده است یا خیر؟

در پاسخ به سوال فوق، باید گفت، در قوانین کشور ما، جرمی تحت عنوان جرم عدم ابطال شناسنامه متوفی، پیش بینی نشده، اما به موجب ماده 3 قانون تخلفات، جرائم و مجازاتهای مربوط به اسناد سجلی و شناسنامه، مصوب 1370 مجمع تشخیص مصلحت نظام، اگر اشخاصی که قانونا، موظف به اعلام واقعه فوت متوفی بوده، از انجام این وظیفه خودداری کنند، به پرداخت جزای نقدی از 50 هزار ریال تا 300 هزار ریال محکوم شده و چنانچه، این عمل، تکرار شود، حداکثر مجازات مذکور، در مورد شخص، اجرا خواهد شد.

به موجب قانون ثبت احوال، وظیفه اعلام فوت و انجام مراحل باطل کردن شناسنامه متوفی، به عهده این اشخاص می باشد: « نزدیک ترین خویشاوند متوفی که در موقع مرگ، حاضر بوده است؛ متصدی یا صاحب مکانی که مرگ در آن، رخ داده است یا نماینده او؛ هر شخصی که در موقع مرگ، حاضر بوده است و ماموران انتظامی یا کدخدا.»