کلاهبرداری سنتی به این معناست که کلاهبردار با توسل به وسایل متقلبانه مال باخته را فریب داده و مال او را ببرد . فریب در واقع غفلت و ناآگاهی مالک است ، بنابراین لازم است که مال باخته از متقلبانه بودن وسایل متقلبانه اطلاع نداشته و واقعا فریب خورده باشد .

همچنین باید رابطه مستقیمی بین توسل به وسایل متقلبانه و فریب خوردن مال باخته وجود داشته باشد . مسلما کلاهبردار باید سوء نیت داشته و به قصد بهره مند شدن خود یا شخص مورد نظرش مال دیگری را ببرد . لازم به ذکر است که کلاهبرداری از جرایم مقید است و برای تحقق آن لازم است حتما نتیجه حاصل شود .

 اما در کلاهبرداری اینترنتی کلاهبردار باید از طریق وارد کردن ، تغییر یا محو کردن داده ها یا مختل کردن سامانه و ... مال یا وجهی را تصاحب کند . حتی ممکن است اینکار بدون آگاهی بزه دیده ( مال باخته ) انجام گیرد .

تفاوت کلاهبرداری سنتی با کلاهبرداری رایانه ای، نظیر کلاهبرداری با دستگاه اسکیمر، در محیط ارتکاب این جرائم و همچنین تفاوت در وسایل ارتکاب جرم است . به عبارتی در کلاهبرداری سنتی این فرد است که با توسل به وسایل متقلبانه فریب می خورد و مال او از دست می رود اما در کلاهبرداری اینترنتی فرد در کار نیست بلکه استفاده متقلبانه از رایانه است .

عنصر مادی کلاهبرداری اینترنتی عبارت است از وارد کردن داده ها ، تغییر داده ها ، محو داده ها ، ایجاد داده ها ، متوقف کردن داده ها و مختل کردن سامانه البته این مصادیق تمثیلی اند و ممکن است مصادیق دیگری نیز در عمل مشمول این قاعده باشند . 

در مورد عنصر معنوی این جرم می توان به عمد در رفتار فیزیکی علم به غیر مجاز بودن اقدام و قصد تحصیل نتیجه اشاره کرد ، به این معنی که فرد با آگاهی از آنکه مالی را بدون آنکه حقی در آن داشته باشد از دیگری می رباید .