یکی از مدارک اصلی طلاق می‌باشد که براساس آن گواهی و طبق قانون، دادگاه حکم عدم امکان سازش را صادر می‌کند. بر اساس ماده31 قانون حمایت از خانواده، “ارائه گواهی پزشک ذی ‌صلاح در مورد وجود جنین یا عدم آن برای ثبت طلاق الزامی است، مگر آنکه زوجین بر وجود جنین اتفاق نظر داشته باشند.” بر طبق این قانون زوجین برای ثبت طلاق در دفترخانه رسمی و اخذ طلاق نامه در دفاتر رسمی طلاق مکلف هستند تا گواهی عدم بارداری رابه سردفتر ارائه دهند. ثبت طلاق بدون گواهی عدم بارداری تخلف محسوب می شود. براساس قانون سردفتر باید از ثبت طلاق، بدون اخذ گواهی عدم بارداری خودداری نماید، در غیراینصورت مرتکب تخلف شده است.

برای اخذ این مدرک ضرووری، برخی از واحدهای قضایی، زوجه را به آزمایشگاه موجود در همان واحد معرفی کرده و گواهی عدم بارداری دریافت می‌کند، در صورت نبود آزمایشگاه در آن مجتمع، زوجه به پزشکی قانونی یا دیگر آزمایشگاه‌های مورد تایید دادگاه خانواده، برای دریافت گواهی معرفی می‌شود. برای صدور صیغه طلاق وحتی طلاق توافقی، در دفترخانه رسمی به همراه داشتن گواهی عدم بارداری ضروریست.

سوالی که مطرح می شود این است که اگر زوجه باردار باشد امکان طلاق وجود ندارد؟ در پاسخ باید گفت که جواب آزمایش مبنی بر حامله بودن یا نبودن زوجه، در صدور رای طلاق دادگاه تاثیری ندارد. علت اصلی درخواست گواهی عدم بارداری، مشخص شدن تکلیف نسب طفل می‌باشد قبل از ثبت و اجرای صیغه طلاق، باید تکلیف فرزند، اصل و نسب او  مشخص شود، حضانت آن را چه کسی می‌پذیرد، مبلغ و تاریخ پرداخت نفقه فرزند که برعهده پدر است، تعیین شود. همچنین عده طلاق در صورت بارداری زوجه تا وضع حمل زوجه می باشد. بعد از توافقات لازمه و دریافت این گواهی از پزشکی قانونی و صدور حکم عدم امکان سازش، زوجین حدود سه ماه فرصت دارند تا به دفتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه و طلاق خود را ثبت کنند.