بر خلاف عیدی و پاداش پایان سال کارمندان دولت که همه ساله به موجب تصویب نامه هیات وزیران مبلغ آن مشخص شده و در خصوص کلیه کارمندان دولت به یکسان اعمال می شود ، قانون حاکم بر نحوه تعیین و پرداخت عیدی به کارگران مشمول قانون کار ، ماده واحده قانون مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران مصوب سال هزار و سیصد و هفتاد توسط مجلس شورای اسلامی می باشد .

به موجب ماده واحده قانونی مربوط به تعیین عیدی و پاداش سالانه کارگران ، کلیه کارفرمایان کارگاه های مشمول قانون کار مکلفند به هر یک از کارگران خود به نسبت یک سال کار ، معادل شصت روز آخرین مزد ، ‌به عنوان عیدی و پاداش بپردازند . مبلغ پرداختی از این بابت به هر یک از کارکنان ، نبایستی از معادل نود روز حداقل مزد روزانه قانونی کارگران تجاوز کند .

البته ، پرداخت عیدی به کارگرانی که کمتر از یک سال در کارگاه ها مشغول به کار بوده اند نیز الزامی بوده و مبلغ عیدی پرداختی به آنان باید به ماخذ شصت روز مزد و به نسبت روزهایی که در آن محل به کار مشغول بوده اند ، محاسبه و پرداخت بشود .

نکته مهم دیگری که در رابطه با تعیین مبلغ و میزان عیدی کارگران وجود دارد آن است که گاها در برخی از کارگاه ها ، رویه جاری آن است که بیشتر از مبلغ مشخص شده در قانون به کارگران عیدی پرداخت می شود که در این حالت ، عرف کارگاه صحیح و معتبر می باشد .

لازم به ذکر است که به موجب این ماده واحده ، مرجع رسیدگی به اختلافات ناشی از عدم پرداخت عیدی یا پاداش کارگران نیز مشخص شده است که اختلافات مذکور ، در صلاحیت مراجع پیش بینی شده در قانون کار یعنی هیات تشخیص و هیات حل اختلاف قانون کار می باشد .